તું નદીની જેમ ધીર ગંભીર, હું ઝરણાની લહેર ,
તોય આપણે દોડી મળીયે ક્યાક હરણાની જેમ....
તારા વિનાની ધડકનનો થડકાર તું જ મને સંભળાવ,
જીવન ની હરેક મોસમની તારા હાથમાં છે મારી લગામ,
હથેળીની રેખાઓ મા એક તરતું મુકાએલ તારુંજ નામ.
શ્વાસોમાં ભરું ગુલમ્હોરી રંગ હવે એકાંતમા મળતો આરામ.
હથેળી ને દર્પણ માનીને ચહેરાનાં રેખાંકન શોઘુ હું અપાર.
દરિયો હથેળીનો ઘૂઘવે એવો કે હર લહેર માં તારુજ નામ.
સાજન તું વાદળની જેમ ઘટાઘોપ,હું વરસું અનરાધાર.
ચાલ આપણે ભેગા થાશું દરિયાઈ એક લહેર જે અમાપ.
રેખા
No comments:
Post a Comment